Παλιάτσων Τραγωδία..

10 συν 3 συλλεκτικές παραστάσεις από τη θεατρική ομάδα ιδαίοι δάκτυλοι, σε καλλιτεχνική διεύθυνση και σκηνοθεσία Σοφίας Φιλιππίδου.
Πρόκειται για τη σύνθεση τριών σατιρικών μονόπρακτων τριών μεγάλων συγγραφέων του τέλους του 19 αιώνα:
"Μεγάλα βάσανα "του Ζόρζ Κουρτελίν (1858-1929)
"Η Βεγγέρα" του Ηλία Καπετανάκη (1859-1922 )
"Ο Γάμος" του Αντον Τσεχωφ (1860-1904)

"Η νέα μας παράσταση ΠΑΛΙΑΤΣΩΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ - τρία σατιρικά μονόπρακτα, αντλεί από τις βαθιές, ανήσυχες πηγές του γκροτέσκου, που είναι το πρωτόγονο και ακατέργαστο, το αθώο και χαρούμενο, το εξωφρενικό αλλά αφελές, το υπερβολικό μέχρι γελοιότητας, το αυθάδες, το απόλυτα κωμικό. Αλλά λοξοκοιτάζει άλλοτε με χιούμορ και φαντασία, άλλοτε με σκληρότητα και αγωνία, το ονειρικό - ποιητικό σύμπαν του σουρεαλισμού, πέρα και πάνω απ' τη λογική και την προκατάληψη. Στοχεύουμε στην τρελή χαρά και το τρελό γέλιο και αγαπάμε θέατρο! Παμ, παμ!"

Η παράσταση παρατείνεται!!!!
1 ως 10 και 11 ως 13 Ιουνίου 2010
Κέντρο Λόγου και Τέχνης
Θεμιστοκλέους 104 και Καλλιδρομίου
Εξάρχεια

Gioconda's Smile On the Rooftops of Santorini..

Η άγνωστη αλληλογραφία του Άκη Πάνου με τον Μάνο Χατζιδάκι..

Μία σατιρική και αιχμηρή έμμετρη επιστολή του Άκη Πάνου στον Μάνο Χατζηδάκι έφερε την αποδοχή και τη μετέπειτα φιλία μεταξύ των δύο μεγάλων ανδρών της μουσικής.

Από το Allu Fun Marx: Αριστερά…στη Blogoslovakia
Το 1975, ο Άκης Πάνου έστειλε την παρακάτω σύντομη επιστολή στους διευθυντές των τότε κρατικών ραδιοφωνικών σταθμών:
«Κύριε διευθυντά,
παρακαλώ γνωρίσατέ μου τους λόγους εξωστρακισμού της εργασίας μου όσο και εμού, από τα αφ’ ημάς μέσα ενημέρωσης».

Ο Μάνος Χατζιδάκις, τότε διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος, του απάντησε με την παρακάτω επιστολή:
«Δεν γνωρίζω την περίπτωσή σας και σας διαβεβαιώ ότι εις όλας τας αλλαγάς που επιχειρούμεν προς το καλύτερον των προγραμμάτων του ΕΙΡΤ, δεν έπεσαν εις την αντίληψήν μου, ούτε η εργασία σας, ούτε ο εξωστρακισμός της εργασίας σας, κατά συνέπειαν. Ως εκ τούτου, δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα της διαμαρτυρίας σας».
Υπογραφή : Μάνος Χατζιδάκις

Η ανταπάντηση του Άκη στο Μάνο ήταν έμμετρη.
Ομολογώ πως τά’χασα και ντράπηκα λιγάκι
παίρνοντας την απάντηση του Μάνου Χατζιδάκι
εκ της οποίας φαίνεται σαφώς πως δεν υπάρχω
ή ότι ψύλλους στ’ άχυρα επί ματαίω ψάχνω.


Δεν είναι αλήθεια και μικρό, μια φυσιογνωμία
της μουσικής της διεθνούς όπως o κατωτέρω
να σου δηλώνει καθαρά και εν πάση συντομία
«σας θεωρώ ανύπαρκτο, ποιος είστε, δεν σας ξέρω…»

Βεβαίως είναι φυσικό, ο ΜάνοςΧατζιδάκις
να αγνοεί το ασήμαντο καθ’ όλα άτομό μου.
Ομοίως είναι φυσικό, σαν άνθρωπος πολλάκις
να βρίζω τη μικρότητα και το φιλότιμό μου.

Όμως δεν απευθύνθηκα στον ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ
αλλά εις την διεύθυνση και επανειλημμένως.
Αν μ’ αγνοεί ο μουσουργός (*) πικραίνομαι λιγάκι,
αλλά ο σιορ διευθυντής, τι λέει τ’ ανθρωπάκι;


Υπάρχουνε τραγούδια μου γνωστά και ουκ ολίγα
που τά’ γραψα όσες φορές με τσίμπησε η μύγα.
Τραγούδια που εμπήκανε στου καθενός το στόμα
και μόνο η διεύθυνσις τα αγνοεί ακόμα.

Τα ράφια του αρχείου σας αν ψάξετε λιγάκι
θα βρείτε τα τραγούδια μου τα ταλαιπωρημένα
εκεί στα ακατάλληλα, στο πίσω το ραφάκι,
Όχι εκεί, λίγο πιο κει, αυτά τα αραχνιασμένα.


Αλλά μια και είμαι άγνωστος
να συστηθώ μου μένει,
ελπίζω εις δικαίωσιν
όσον κι οι πεθαμένοι.

Γεννήθηκα, μεγάλωσα και μένω στην Αθήνα,
είμαι υιός του Στέφανου και της Ελευθερίας.
Τα παιδικά παιχνίδια μου μπουζούκι, μαντολίνα,
επάγγελμά μου μουσικός μηδέν κατηγορίας.

Οι αριθμοί ταυτότητας και διαβατηρίου,
μητρώου στρατιωτικού και απολυτηρίου,
νομίζω δεν χρειάζονται και δεν τους παραθέτω,
στεφανοχάρτι τό’χασα και τρέχα γύρευέ το.

Οι οφθαλμοί μου γαλανοί. Και το ανάστημά μου
δεκαοκτώ εκατοστά, ή ένα και εβδομήντα.
Άτεκνος με μια σύζυγο, τα τρία τα σκυλιά μου,
πρόπερσι σαραντάρησα και πάω για πενήντα.

Με ότι κι αν ασχοληθώ έχω επιτυχία,
γράφω στιχάκια, μουσική, σκαλίζω, ζωγραφίζω.
Κουσούρια: ο εγωισμός και η βωμολοχία
αν και αποφεύγω να μιλώ και πιο πολύ να βρίζω.


Ελλείψεις: ανοργάνωτος στας δημοσίας σχέσεις
και χλευαστής της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης
που αν υπάρχουν μέσα σου, έτσι και ψευτοδέσεις
τα ρίχνεις στον απόπατο, σκουπίζεσαι και φεύγεις.


Άπιστος ως το κόκκαλο για κείνα που δεν είδα.
Φανατικός εθνικιστής, μ’ όλη τη γη πατρίδα.
Δείχνω πως τους ανάξιους τους θεωρώ μεγάλους
ώστε να αποθρασύνονται, να μου πατάν τους κάλους.


Ελπίζω να σας φτάνουνε ετούτα τα στοιχεία.
Αν πάλι δεν σας φτάνουνε, ζητήσατέ μου κι άλλα,
κόλλες και γραμματόσημα στοιχίζουνε ψυχία
(ανάθεμά σε βρωμερή, απαίσια κουφάλα).

Αυτό δεν ήταν για σας και να με συγχωρείτε.
Ήτανε για το δόντι μου, που πρέπει να το βγάλω.
Από ένα δόντι ο άνθρωπος, πόσο ταλαιπωρείται.
Διατελώ μετά τιμής. Αυτά και τίποτε άλλο.

Άκης Πάνου του Στεφάνου.
Καλλιτέχνης γενικώς,
για την περίπτωσή μας
τραγωδός εμπειρικός.

Με έκπληξη ο Άκης Πάνου έλαβε την παρακάτω ευγενέστατη και σοβαρότατη απάντηση του Χατζιδάκι στο δικό του δηκτικό στιχούργημα:
Ζητώ συγνώμη διότι δεν εγνώριζα την περίπτωσίν σας. Πληροφορηθείς την γνησιότητα της εργασίας σας και του ήθους σας εις τον επαγγελματικό τομέα, εζήτησα και άκουσα τον δίσκο σας. Νά’ στε δε σίγουρος, ότι εφ’ εξής δεν πρόκειται ν’ αφήσω τους παραγωγούς μας να αγνοήσουν εις τα προγράμματά τους την μουσικήν εργασίαν σας.
Μετά τιμής
Μ. Χατζιδάκις
Διευθυντής προγράμματος το ΕΙΡΤ
25/6/75

H ιδιαίτερη αυτή αλληλογραφία του Άκη Πάνου με τον Μάνο Χατζιδάκι δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος του εξαιρετικού “Λαϊκό Τραγούδι” (Τεύχος 27/ Μάιος-Ιούνιος 2010). Η έμμετρη απάντηση του Άκη Πάνου δεν δημοσιεύεται όμως για πρώτη φορά. Στο μπλογκ “Το δέντρο” η Φαίδρα Φις αναδημοσιεύει ένα κείμενο του δημοσιογράφου Γιώργου Αλλαμανή, που δημοσιεύτηκε σε παλιότερο τεύχος του περιοδικού Μελωδία. Ο τίτλος του ποστ, (υποθέτω και του άρθρου στο περιοδικό Μελωδία) είναι “Το παράπονο του Άκη Πάνου”.
Δανείζομαι από το αρχείο του Οδυσσέα Ιωάννου ένα αστραφτερό σκωπτικό στιχούργημα. Πριν από χρόνια, κάποιος ακροατής του “Μελωδία FM100″ το έστειλε στον Οδυσσέα ανώνυμα, γράφοντάς του ότι ο Άκης Πάνου το είχε απευθύνει στον Μάνο Χατζιδάκι το 1975, όταν ο τελευταίος ήταν διευθυντής του Τρίτου Προγράμματος. κείνη την εποχή ο Άκης Πάνου είχε στείλει επιστολή διαμαρτυρίας γιατί τα τραγούδια του δεν μεταδίδονταν από το Τρίτο Πρόγραμμα. Ο Χατζιδάκις είχε απαντήσει ότι δεν γνωρίζει ούτε αυτόν ούτε τα τραγούδια του.Χολωμένος ο Άκης Πάνου σκάρωσε έμμετρα έναν κομψό και ομοιοκατάληκτο λίβελλο, ο οποίος καταλήγει στην κοινοποίηση του “αναστήματός του”:18 εκατοστά(ο ανδρισμός του…)και 1,70(το ύψος του). Δικαιούται να υποθέσει κανείς ότι ο Χατζιδάκις,άνθρωπος με αποδεδειγμένη αίσθηση του χιούμορ και ανοικτός, εκτίμησε τη στάση του λαϊκού τραγουδοποιού, εφόσον μάλιστα-πολύ αργότερα,το 1989-στων αυστηρών καλλιτεχνικών επιλογών “Σείριο” φιλοξένησε το δίσκο με τις ζωντανές εμφανίσεις του Άκη Πάνου στο “Επειγόντως”. Συνεπώς, ας μη θεωρηθεί καθόλου ότι ο έμμετρος αυτός λόγος εκφράζει την πραγματική ανθρώπινη σχέση των δύο ανδρών. Μια σχέση σύντομη και περιστασιακή, αλλά βασισμένη-εν τέλει-σε μία αλληλοεκτίμηση “από μακριά”.
Στο άρθρο του Γ. Αλλαμανή το στιχούργημα του Άκη Πάνου δεν περιλαμβάνεται ολόκληρο, αλλά τελειώνει με τον στίχο “18 εκατοστά ή ένα κι εβδομήντα”. Και αυτός είναι ο λόγος που ο Γ. Αλλαμανής γράφει ότι ο έμμετρος και κομψός λίβελος «καταλήγει στην κοινοποίηση του “αναστήματός του”:18 εκατοστά (ο ανδρισμός του…) και 1,70 (το ύψος του)».
Στις δύο δημοσιεύσεις υπάρχουν κάποιες μικρές διαφορές στους στίχους του λαϊκού συνθέτη. Η σημαντικότερη από αυτές είναι ότι στο περιοδικό “Λαϊκό Τραγούδι” ο Χατζιδάκις αποκαλείται “στιχουργός” (Αν μ’ αγνοεί ο στιχουργός πικραίνομαι λιγάκι), ενώ στο άρθρο του Αλλαμανή ο στίχος είναι “Αν μ’ αγνοεί ο μουσουργός πικραίνομαι λιγάκι”. Το δεύτερο πιστεύω ότι είναι το σωστό, διότι αποκλείω ο Άκης Πάνου να αποκάλεσε τον Μάνο Χατζιδάκι “στιχουργό”, όσο οργισμένος κι αν ήταν όταν έγραφε αυτούς τους στίχους.

Πηγή: TVXS

Ανακύκλωση συσκευών..

Δείτε μια φανταστική ιστορία για την πραγματική αξία της ανακύκλωσης ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών. http://www.deneinaiparamithi.gr

Perils of love..

Ούτε στιγμή δεν υποταχθήκαμε..

«Με συνθήματα και τραγούδια αντισταθήκαμε στην ομηρεία μας».  Η συντάκτις του Εθνους Μαρία Ψαρά περιγράφει τις συγκλονιστικές  στιγμές του ρεσάλτο και της αιχμαλωσίας όπως τις έζησε η ίδια...

«Σταματήστε το πλοίο. Αν συνεχίσετε, βάζετε σε κίνδυνο το πλοίο και τους επιβάτες». Τα VHF του πλοίου μετέφεραν το απειλητικό μήνυμα του ισραηλινού ναυτικού στη γέφυρα τού υπό ελληνική σημαία «Ελεύθερη Μεσόγειος». Είχε προηγηθεί στις 4.30 το πρωί η πειρατεία στο τουρκικό πλοίο «Navi Marmara» που είχαμε δει με κάθε λεπτομέρεια από τη μικρή απόσταση που μας χώριζε... Είχαμε ακούσει τα αληθινά πυρά πυροβόλου αυτόματου όπλου και υποψιαζόμασταν ότι κάτι είχε συμβεί στο μεγάλο επιβατηγό πλοίο του «Στόλου της Ελευθερίας για τη Γάζα». Είχαμε δει και τα μικρά, το «Σφενδόνη» και το «Τσάλεντζερ» να αλλάζουν πορεία. Σε λίγο χτυπήθηκαν και τα τουρκικά φορτηγά..

Ημασταν οι τελευταίοι. Το ξέραμε. Ο επόμενος στόχος ήμασταν εμείς. Είχαμε φροντίσει από το προηγούμενο βράδυ να «στολίσουμε» συρματοπλέγματα σε ολόκληρο το πλοίο μας, συμβολικά, όπως οι Ισραηλινοί κάνουν τόσα χρόνια στην Παλαιστίνη και τη Γάζα. Κάναμε βάρδιες, σκεφτόμασταν πώς θα μπορούσαμε να αντισταθούμε. Περιμέναμε. Οχι με ψυχολογία μελλοθανάτου, σε καμία περίπτωση. Αλλά με τον ρεαλισμό μιας μάχης που ερχόταν και θέλαμε να σταθούμε αξιοπρεπώς...
Μιάμιση περίπου ώρα μετά, είχε ξημερώσει στα διεθνή χωρικά ύδατα, περίπου 78 μίλια από το Ισραήλ. Οταν η φρεγάτα του ισραηλινού λιμενικού αποβίβασε τα τέσσερα φουσκωτά με τους πάνοπλους κουκουλοφόρους κομάντο, εμείς τους βλέπαμε καθαρά. Ακούγαμε τις ιαχές τους. Μυρίζαμε το μίσος τους. 
«Είμαστε πλοίο με ελληνική σημαία και πλήρωμα και λαμβάνουμε εντολές μόνο από την ελληνική κυβέρνηση», ήταν η απάντηση του Βαγγέλη Πισσία που με την ντουντούκα στεκόταν στο ντεκ έξω από τη γέφυρα του ελληνικού φορτηγού. Πού και πού, ο Ντρορ Φάιλερ, Ισραηλινός με σουηδικό διαβατήριο, που θήτευσε τρία χρόνια στον στρατό του Ισραήλ και έφυγε αηδιασμένος, τους μιλούσε στα εβραϊκά...

Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν δραματικές. Μέσα στη γέφυρα, ο Τάκης Πολίτης προσπαθούσε να επικοινωνήσει με τις ελληνικές Αρχές. Ο καπετάνιος Ζαχαρίας Στυλιανάκης, ψύχραιμος, προσπαθούσε να οδηγήσει το πλοίο ανάμεσα στα φουσκωτά που όλο και πλησίασαν... Ηταν θέμα λίγων λεπτών...

Οταν είδαμε τους γάντζους με τους οποίους επιχειρούσαν να ανέβουν στο πλοίο, ξέραμε ότι το μόνο που μπορούσαμε να καταφέρουμε με το συρματόπλεγμα ήταν να τους καθυστερήσουμε. Μετά από δέκα λεπτά, πάνω από 25 κομάντο είχαν ανέβει στο πλοίο. Μαζεμένοι όλοι μαζί, στη γέφυρα, κάναμε κλοιό γύρω από τον καπετάνιο και το πλήρωμα αλλά και τον Βαγγέλη που εξακολουθούσε να φωνάζει με την ντουντούκα. Αρπαξαν κάμερες και φωτογραφική μηχανή από τους τρεις δημοσιογράφους, την υποφαινόμενη και δύο συναδέλφους από το τηλεοπτικό πρακτορείο Euronews και το γερμανικό περιοδικό Stern, και μας έσπρωξαν κάτω από τη γέφυρα.

Σπρωξίματα, ηλεκτροσόκ, χρωμόσφαιρες, κλωτσιές. Με βίαιο τρόπο, μας κατέβασαν όλους στο ντεκ. Κάτω από τον ήλιο όλη μέρα, επανειλημμένως μας κατέγραφαν με την κάμερα. Με συνθήματα και τραγούδια αντιστεκόμασταν στην ομηρία μας, αντιδρούσαμε στην παραβίαση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας.

Δεν υποταχθήκαμε ούτε στιγμή. Απέναντι στα παιδαρέλια-κομάντο που ήρθαν για να καταλάβουν το πλοίο μας, εμείς ήμασταν δυνατοί, αλληλέγγυοι και αποφασισμένοι να καταγγείλουμε την απαγωγή μας. Ανάμεσά μας, ο γνωστός Σουηδός συγγραφέας Χένινγκ Μάνκελ, που τα βιβλία του είναι μπεστ σέλερ στο Ισραήλ, ο οποίος δεν καταδέχθηκε να πάρει ούτε νερό από τα χέρια των Ισραηλινών...

Φτάσαμε στο λιμάνι του Ασντοντ κρατούμενοι και κρυμμένοι στις καμπίνες του πλοίου. Από το φινιστρίνι βλέπαμε τις ορδές στρατιωτικών που μας περίμεναν για να μας ανακρίνουν...

Θρίλερ ακόμα και στην επιστροφή
Mας πίεζαν μέχρι τέλους να υπογράψουμε

Η παρουσία του Ελληνα πρέσβη ήταν η πρώτη ευχάριστη παρουσία στη φυλακή υψίστης ασφαλείας της Μπερσεβά που μας κρατούσαν. Απομονωμένες από τον έξω κόσμο, από τις εξελίξεις και κυρίως από τους άνδρες της αποστολής, οι έξι Ελληνίδες προσπαθούσαμε να οργανώσουμε τις επόμενές μας κινήσεις. «Η παγκόσμια κοινότητα καταδικάζει το Ισραήλ», μας ενημέρωσε ο πρέσβης Κυριάκος Λουκάκης και αυτό ήταν μια πρώτη ανακούφιση. Μας διαβεβαίωσε ότι θα έκανε ό,τι μπορούσε για να μας βγάλει από εκεί.

Το δικό μας αίτημα ήταν να μη χρειαστεί να υπογράψουμε. Γιατί να υπογράψουμε; Δεν θέλαμε να φτάσουμε στο Ισραήλ και αν αυτό μας συνέβη, ήταν επειδή οι κομάντος πειράτευσαν το πλοίο μας και μας έσυραν παρά τη θέλησή μας στις ανακρίσεις, τις κλούβες, τα κρατητήρια. Η διαπραγμάτευση ήταν σκληρή.

«Αν δεν το υπογράψετε, θα πάτε φυλακή», μας έλεγαν σε κάθε τόνο οι σωφρονιστικοί. Αλλά μετά και την επίσκεψη των δικηγόρων του Freedom Frontilla στα κελιά μας, που μας ενημέρωσαν πως η συνάντηση Ομπάμα-Νετανιάχου ακυρώθηκε, πως όλος ο αραβικός κόσμος απεργεί και πως πραγματοποιήθηκαν μεγαλειώδη συλλαλητήρια στο Τελ Αβίβ και τις άλλες πόλεις του Ισραήλ, το ηθικό μας αναπτερώθηκε. Δεν θα υποκύπταμε στον εκβιασμό, δεν θα υπογράφαμε.

Την επόμενη μέρα, την τρίτη της κράτησής μας, μας ξυπνήσανε χαράματα. Μας μετέφεραν στις κλούβες χωρίς να ξέρουμε πού πάμε, αλλά ήμασταν σίγουρες ότι θα φεύγαμε από αυτό το κολαστήριο. Στις κλούβες μας κράτησαν περίπου 3 ώρες. Οι γυναίκες από την Τουρκία έβλεπαν από τα πυκνά σίδερα τους άνδρες τους να επιβιβάζονται κι αυτοί και άρχισαν να τραγουδάνε. Γνώριμοι ήχοι, τραγούδια του αγώνα, μελωδίες του Ζουλφού Λιβανελί.

Tο σήμα της νίκηςΟι άνδρες τις άκουσαν και σχημάτιζαν το σήμα της νίκης. Οι Ισραηλινοί μας έκλεισαν τα παράθυρα της κλούβας για να μην ακουγόμαστε. Οι κατσαρίδες πηγαινοέρχονταν στα πλέγματα δίπλα στα καθίσματά μας.

Στο αεροδρόμιο αρχίσαμε να βρισκόμαστε με τους υπόλοιπους Ελληνες. Σύντομα μάθαμε πως το ελληνικό κράτος θα έστελνε αεροσκάφος να μας παραλάβει. Ακόμη και τότε όμως, μας πίεζαν να μπούμε στην πτήση για Κωνσταντινούπολη, στα C130 που είχε στείλει η τουρκική κυβέρνηση. Κι ακόμη, η πίεση για την υπογραφή.

Σύντομα διευκρινίστηκε και αυτό: κανένας Ελληνας δεν θα υπογράψει. Ακόμη κι έτσι όμως, οι στρατιώτες του αεροδρομίου προσπαθούσαν να πείσουν όσους ακόμη δεν είχαμε ενημερώσει να υπογράψουν...

Και το μαρτύριο συνεχίστηκε. Με το πρόσχημα ότι θα μιλήσουμε με τον πρέσβη μάς ξαναχώρισαν. Θα πάτε αλλού είπαν, να καπνίσετε, να κάνετε όση φασαρία θέλετε. Κι αντί γι’ αυτό, μας ξαναπήγαν σε κελιά. Αυτή τη φορά, στα άθλια κρατητήρια του αεροδρομίου. Τα χειρότερα από τα οποία περάσαμε...

Ο πρέσβης έκανε ό,τι μπορούσε. Ενώπιον των ανδρών από τις διαφορετικές υπηρεσίες του Ισραήλ (αστυνομία, στρατός, μυστικές υπηρεσίες και υπουργείο Εξωτερικών) που μάλωναν για την τύχη μας, ο κ. Λουκάκης όρθωσε ανάστημα, καλώντας τους να σεβαστούν τον ισραηλινό νόμο.

Μαρία Ψαρά

Μήνυμα από τους Ελληνες Πού κρατήθηκαν αιχμάλωτοι των Ισραηλινών
Η προσπάθεια προσέγγισης της Γάζας δεν θα ανακοπεί

Μήνυμα ότι η προσπάθεια προσέγγισης του λιμανιού της Γάζας δεν πρόκειται να ανακοπεί, μέχρι να σταματήσει ο αποκλεισμός του παλαιστινιακού λαού, έστειλαν χθες οι Ελληνες αιχμάλωτοι των ισραηλινών αρχών, εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθηση ότι η περιπέτειά τους συνιστά νίκη κατά του ισραηλινού μιλιταρισμού.

«Το θέμα δεν είναι να κοιτάξουμε τα τραύματά μας», είπαν σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου, «αλλά την κυβέρνηση του Ισραήλ, που αγκαλιάζεται από όλους, αν και οργανώνει γκαγκστερικές επιθέσεις». Προσπαθώντας να αγνοήσει τους πόνους από την κακοποίηση που υπέστη, ο επικεφαλής της ελληνικής ανθρωπιστικής αποστολής Βαγγέλης Πισσίας τόνισε: «Το ισραηλινό κράτος είναι έξω όχι μόνο από κάθε νομιμότητα, αλλά και από κάθε ανθρώπινη αξία. Οπως εμείς το ζήσαμε, όλοι εκεί σου δίνουν την εντύπωση ότι εργάζονται σε κρατικές ή παρακρατικές υπηρεσίες. Λυπάμαι που το λέω, αλλά δεν συναντήσαμε εκεί ούτε ένα ανθρώπινο πρόσωπο. Οταν θέλουν να χτυπήσουν κάποιον, δεν τον χτυπάνε, τον λιντσάρουν».

MώλωπεςΜε μώλωπες στο πρόσωπο παραβρέθηκε στη συνέντευξη Τύπου και ο Αμερικανός καθηγητής γλωσσολογίας Πολ Αρούντι, που συμμετείχε στην αποστολή. «Πίστευα», είπε, «πως ό,τι αφορά την Παλαιστίνη μπορεί να είναι είδηση οπουδήποτε αλλού στον κόσμο, εκτός από τις ΗΠΑ. Διαπίστωσα, ωστόσο, ότι σήμερα κάτι έχει αλλάξει. Είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος ότι ίσως μπορούν οι ΗΠΑ να συνταχθούν με τον υπόλοιπο κόσμο στο παλαιστινιακό. Το Ισραήλ δεν μπορεί να φέρεται όπως θέλει. Το κόστος ήταν πολύ μεγάλο με τις ζωές που χάθηκαν. Μπορεί όμως όλα να αλλάξουν».

Εντονη συγκίνηση και θερμό χειροκρότημα συνόδευσε την εμφάνιση του καπετάνιου του πλοίου «Σφενδόνη» Θοδωρή Μπούκα, ο οποίος επίσης ξυλοκοπήθηκε άγρια, επειδή αρνήθηκε να παραδώσει το πλοίο στους Ισραηλινούς... «Για μένα», υπογράμμισε, «αυτή η αποστολή είναι ένα παράδειγμα πως άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές, ιδεολογικές, θρησκευτικές και άλλες καταβολές, μπορούν, έχοντας κοινό ηθικό στόχο, να αλλάξουν τα δεδομένα που αφορούν στην επίλυση του παλαιστινιακού ζητήματος». Ο ίδιος, όπως και οι άλλοι σύντροφοί του, κάλεσε όλους τους πολίτες να προχωρήσουν σε μποϊκοτάζ κάθε ισραηλινού προϊόντος ή υπηρεσίας.

Στη συνέντευξη Τύπου διαψεύσθηκε επίσης κατηγορηματικά ότι η τουρκική ανθρωπιστική δύναμη αποτελείτο από ένοπλους εξτρεμιστές, όπως ισχυρίζονταν οι Ισραηλινοί. Οι 31 επαναπατρισθέντες Ελληνες, οι 3 Γάλλοι και ο Αμερικανός καθηγητής επέστρεψαν από το Ισραήλ τα ξημερώματα της Πέμπτης με αεροσκάφος C130 της Πολεμικής Αεροπορίας.

ΕπιστροφήΣτο αεροδρόμιο τους περίμεναν συγγενείς και φίλοι, οι οποίοι πέρασαν ώρες αγωνίας καθώς μέχρι και την τελευταία στιγμή οι Ισραηλινοί δημιουργούσαν εμπόδια στην αναχώρηση του αεροσκάφους, το οποίο είχε φθάσει στις έξι το απόγευμα της Τετάρτης στο Τελ Αβίβ. Από τις δέκα το βράδυ, οι οικείοι των 31 Ελλήνων είχαν κυριολεκτικά κατασκηνώσει έξω από το αεροδρόμιο της Ελευσίνας.

Χρειάστηκε να περιμένουν μέχρι τις 2.59 το ξημέρωμα της Πέμπτης, όταν οι τροχοί του C-130 ακούμπησαν το αεροδρόμιο της Ελευσίνας για να πάρει τέλος η αγωνία τους και να αγκαλιάσουν τους δικούς τους ανθρώπους.
Αργυρώ Λύτρα - Ιωάννα Ηλιάδη
www.ethnos.gr

Στη Μεγάλη του Γένους Σχολή..

Της Ηρούς Πιττίδου

Στο Φανάρι έχω βρεθεί αρκετές φορές αλλά το σκηνικό δεν έχει σταματήσει να με γοητεύει. Έτσι κι αυτή τη φορά, που προορισμός μου ήταν η Μεγάλη του Γένους Σχολή. Στη διαδρομή απήλαυσα τη μαγική θέα προς τον Κεράτιο Κόλπο. Πέρασα από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και περπάτησα στα στενά δρομάκια της περιοχής, εκεί όπου ήκμασε το ελληνικό στοιχείο και εγκαταστάθηκαν οι Έλληνες άρχοντες, οι σπουδαίοι Φαναριώτες.

Τώρα πια το Φανάρι είναι μια φτωχή συνοικία με ερειπωμένα σπίτια. Ανάμεσα στα ετοιμόρροπα και προχειροφτιαγμένα καταλύματα, δεσπόζει επιβλητικά το «κόκκινο κάστρο», η Μεγάλη του Γένους Σχολή, που αποτελεί το αρχαιότερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της Κωνσταντινούπολης. Εκεί, με περίμενε η διευθύντρια, κυρία Βικτωρία Λαιμοπούλου, η πρώτη γυναίκα σχολάρχης του ιδρύματος.
  
Ξεναγήθηκα στο χώρο και ήμουν τυχερή γιατί ανεβήκα ως πάνω στον τρούλο, όπου στεγάζεται το αστρονομικό παρατηρητήριο της Σχολής. Ο χώρος απέπνεε κάτι μαγικό. Όλα έμοιαζαν σα να μην πέρασε μια μέρα από το 1881 που δημιουργήθηκε το κτίριο. Τότε, επί Πατριαρχίας Ιωακείμ Γ΄ και χάρη σε γενναίες προσφορές πλουσίων ομογενών, κατασκευάστηκε το μεγαλοπρεπές αυτό οικοδόμημα που στεγάζεται και σήμερα η Σχολή, η «πορφυρογέννητη βασίλισσα» του ιστορικού λόφου. Αρχιτέκτονας ήταν ο Κωνσταντίνος Δημάδης.

Στη διάρκεια της λειτουργίας της, η Σχολή στεγάστηκε σε διάφορους χώρος γύρω από το Πατριαρχείο. Ιδρύθηκε το 1454, όταν ο Πατριάρχης Γεννάδιος Σχολάριος κάλεσε τον φιλόσοφο Ματθαίο Καμαριώτη και του ανέθεσε να ανασυγκροτήσει την Πατριαρχική Ακαδημία που είχε διαλυθεί τις παραμονές της Άλωσης. Στη μακραίωνη διαδρομή της εναλλάσσει και την ονομασία και τον τρόπο λειτουργίας της. Με βάση τα ιστορικά Βυζαντινά συγγράμματα, αποκαλείται: «Μέγα του Γένους Μουσείον», «Πάγκοινος Ακαδημία», «Πατριαρχικόν Σχολείον», «Ελληνικόν Σχολείον». Παλιότερα, η Μεγάλη του Γένους Σχολή, φέρεται να λειτουργούσε με 2 τμήματα: των Γραμματικών και των Φιλοσοφικών. Τον 19ο αιώνα, λειτούργησε και ως Ιατρική Σχολή, ενώ ανάμεσα στα έτη 1907-1924 λειτουργούσε εντός της Σχολής ανεξάρτητη τετρατάξια Μουσική Σχολή, της οποίας οι απόφοιτοι προσλαμβάνονταν και απασχολούνταν και ως ιεροψάλτες.

Σήμερα, η Σχολή λειτουργεί ως σχολείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και βρίσκεται υπό την πνευματική προστασία του Οικουμενικού Πατριαρχείου, για το λόγο αυτό φέρει την άκρως τιμητική ονομασία «Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή». Όπως όλα τα μειονοτικά σχολεία, υπάγεται στην Ομογένεια, έχει το καθεστώς ιδιωτικού και μειονοτικού σχολείου και ελέγχεται από το Υπουργείο Παιδείας της Τουρκίας. Αποτελεί αυτοδιοίκητο Βακούφι και διοικείται από τη Σχολική Εφορεία, η οποία λογοδοτεί προς τη Γενική Διεύθυνση Βακουφίων. Θέματα που αφορούν στο εκπαιδευτικό έργο του σχολείου, ρυθμίζονται από τις παλιότερες ελληνοτουρκικές συμφωνίες και διέπονται από το καθεστώς της αμοιβαιότητας σε σχέση πάντα με τα αντίστοιχα μειονοτικά σχολεία στη Θράκη. Τα μαθήματα διδάσκονται στα Ελληνικά και στα Τουρκικά.

Αυτή τη στιγμή, φοιτούν μονάχα 55 μαθητές. Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάννης, δικαίωμα φοίτησης στα ελληνικά μειονοτικά σχολεία της Πόλης έχουν μονάχα οι Ρωμιοί Ορθόδοξοι που είναι Τούρκοι Υπήκοοι και τα παιδιά καθηγητών, εργαζομένων στο Γενικό Προξενείο και κάποιων στρατιωτικών.

-«Εμείς θέλουμε να έχουν τη δυνατότητα και οι Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Κωνσταντινούπολη να μπορούν να γράψουν τα παιδιά τους στα μειονοτικά σχολεία. Είναι κρίμα να μη φέρνουν και τις οικογένειες τους ερχόμενοι στην Πόλη, ώστε να ενισχυθεί το ελληνικό στοιχείο. Είμαστε λίγοι πια. Εύχομαι να γίνουν κάποιες αλλαγές και έχουμε κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση», είπε η διευθύντρια της Σχολής, που βρίσκεται στο τιμόνι του σχολείου από το 2007.

Με την κυρία Λαιμοπούλου, μιλήσαμε επίσης για τους καθηγητές της Σχολής, 23 στον αριθμό. Δώδεκα ομογενείς, οκτώ Τούρκοι και τρεις με απόσπαση από το Ελληνικό Κράτος. Τη ρώτησα αν υπάρχει το ενδεχόμενο να κλείσει η Σχολή και μου απάντησε πως κάποτε λειτούργησε με  οκτώ μαθητές και ότι θα κάνουν τα πάντα για συνεχιστεί το εκπαιδευτικό της έργο. Στο διάστημα που έμεινα στη Σχολή, πέτυχα τους μαθητές στο διάλειμμα και παρατηρώντας τους, κατάλαβα ότι μεταξύ τους μιλάνε Τουρκικά κι όχι Ελληνικά.

 -«Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει αυτό;», ρώτησα την κυρία Λαιμοπούλου.

-«Εμείς τους παροτρύνουμε να μιλάνε Ελληνικά, αλλά είναι φυσιολογικό που δεν το κάνουν. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει το περιβάλλον στο οποίο ζουν οι μαθητές. Η τηλεόραση, οι εξωσχολικοί φίλοι τους, όλα έχουν σημασία. Και μην ξεχνάτε ότι αυτό πηγάζει, κυρίως, από τους Αραβόφωνους μαθητές», απάντησε η διευθύντρια.

Φεύγοντας, από τη Σχολή, έκατσα λίγο στην αυλή και παρατήρησα τη θέα. Η Μεγάλη του Γένους Σχολή δεν δημιουργήθηκε τυχαία σε εκείνο το μέρος.  Χτισμένη σε ένα μαγικό σημείο στην πλαγιά του πέμπτου λόφου της Πόλης, προσφέρει κάτι μοναδικό στους επισκέπτες της, πόσο μάλλον στους μαθητές και στους καθηγητές της. Το κτίριο σε σχήμα αετού με ανοιχτά φτερά, το βαθύ κόκκινο χρώμα, ο επιβλητικός τρούλος, κάνουν τη Σχολή να ξεχωρίζει μέσα στην αγκαλιά του Κεράτιου κόλπου. Άλλο ένα κομμάτι που συμπληρώνει το εντυπωσιακό σκηνικό της Κωνσταντινούπολης. 

www.protagon.gr

Fragments of life..

Η επίθεση στη Σφενδόνη...το μοναδικό διασωθέν βίντεο από την Ισραηλινή επιχείρηση

tvxs.gr | H ισραηλινή επίθεση στη Σφενδόνη from tv xoris sinora on Vimeo.

Μ’αρέσεις άμα σωπαίνεις..

Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία

κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς,

η φωνή μου εμένα δεν σε φτάνει.

Μου φαίνεται ακόμα ότι τα μάτια μου σε σκεπάζουν πετώντας
κι ότι ένα φιλί, μου φαίνεται,
στα χείλη σου τη σφαγίδα του βάνει.

Κι όπως τα πράγματα όλα ποτισμένα είναι από την ψυχή μου,
έτσι αναδύεσαι κι εσύ μέσ’ απ’ τα πράγματα,
ποτισμένη απ’ τη δική μου ψυχή.
Του ονείρου πεταλούδα, της ψυχής μου εσύ της μοιάζεις έτσι,
σαν όπως μοιάζεις και στη λέξη μελαγχολία, καθώς ηχεί.

Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν ξενητειά.
Κι άμα κλαις μου αρέσεις,
απ’ την κούνια σου πεταλούδα μικρή μου εσύ.
Κι ενώ μεν απ’ τα πέρατα με ακούς,
η φωνή μου εμένα δεν μπορεί να σ’ αγγίξει:
Άσε με τώρα να βυθιστώ κι εγώ σωπαίνοντας
μες τη δική σου σιωπή.

Άσε με τώρα να σου μιλήσω κι εγώ με τη σιωπή
τη δικιά σου
που είναι απέρριτη σα δαχτυλίδι αρραβώνων
και που λάμπει σαν αστραπή.
Είσαι όμοια με την νύχτα, αγάπη μου,
η νύχτα που κατηφορίζει έναστρη.
Απόμακρη και τοσηδά και απ’ τα αστέρια φτιαγμένη
είναι η δικιά σου σιωπή.

Μ’ αρέσεις άμα σωπαίνεις, επειδή στέκεις εκεί σαν απουσία.
Μακρινή κι απαρηγόρητη, σα να σε σκέπασε χώμα.
Μια λέξη μόνο αν πεις, ένα χαμόγελο – μου αρκεί
για να πανηγυρίσω που είσαι εδώ κοντά μου ακόμα.

Pablo Neruda

Επέστρεψαν στην πατρίδα..

Στις 3.10, ξημερώματα Πέμπτης, προσγειώθηκε στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας το C130 της Πολεμικής Αεροπορίας που μετέφερε πίσω στην πατρίδα τους 31 Ελληνες ακτιβιστές, οι οποίοι είχαν κρατηθεί επί τρεις ημέρες αιχμάλωτοι στις ισραηλινές φυλακές. Στο αεροσκάφος, εκτός από τους 31 Έλληνες ακτιβιστές επέβαιναν ακόμη τρεις Γάλλοι και ένας Αμερικανός.

Το C130 απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν του Τελ Αβίβ, 13 λεπτά μετά τα μεσάνυχτα της Τετάρτης ύστερα από πολύωρη αναμονή και εξαντλητικές διατυπώσεις.

Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ισραηλινές αρχές την ώρα που το C130 τροχοδρομούσε και όλα έδειχναν ότι η περιπέτεια των Ελλήνων έπαιρνε τέλος, διέκοψαν τη διαδικασία απογείωσης, έθεσαν σε «περιορισμό» τους ακτιβιστές, χωρίς εξηγήσεις, και καθυστέρησαν άλλη μία ώρα την αναχώρηση του αεροσκάφους, η οποία τελικώς ανακοινώθηκε επισήμως από το Υπουργείο Εξωτερικών λίγο μετά τις 12.00.

Στο στρατιωτικό αεροδρόμιο της Ελευσίνας, περισσότεροι από 200 συγγενείς και οικείοι, υποδέχθηκαν συγκινημένοι τους 31 Ελληνες.



Στις 7 το απόγευμα της Πέμπτης η οργάνωση «Ενα καράβι για τη Γάζα» διοργανώνει συγκέντρωση καταδίκης των ισραηλινών ενεργειών στα Προπύλαια και πορεία αργότερα προς τη Βουλή και το Υπουργείο Εξωτερικών.

Στη συγκέντρωση θα παραβρεθούν και θα μιλήσουν οι Έλληνες που επέστρεψαν σήμερα από το Ισραήλ.

Προκλητικοί μέχρι τέλους

Το πρωί της Τετάρτης και αφού η κατακραυγή της παγκόσμιας κοινότητας για τις τακτικές των ισραηλινών αρχών εξακολουθούσε αμείωτη, το Ισραήλ ανακοίνωσε ότι εντός της ημέρας θα ολοκλήρωνε την απέλαση και των 682 ακτιβιστών, τους οποίους κρατούσε αιχμαλώτους ύστερα από την επίθεση κομάντος στα έξι πλοία της ανθρωπιστικής αποστολής.

Την ίδια στιγμή η Τουρκία ανακαλούσε τον πρεσβευτή της στο Ισραήλ και έθετε ως όρο για την πλήρη αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων των δύο χωρών την άρση του αποκλεισμού της Γάζας: «Οι μελλοντικοί δεσμοί με το Ισραήλ θα εξαρτηθούν από την συμπεριφορά του Ισραήλ», ήταν η δήλωση του τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου.

 Από την πλευρά του, το Ισραήλ, προκλητικό μέχρις εσχάτων, ευχαριστούσε δια στόματος του υπουργού Αμύνης Αχούντ Μπάρακ τους κομάντος που έλαβαν μέρος στην επίθεση. Ο κ. Μπάρακ επισκέφθηκε τους κομάντος λέγοντάς τους: «Ήρθα να σας ευχαριστήσω στο όνομα της Ισραηλινής κυβέρνησης».

 Σκηνές λύτρωσης

Οι σκηνές της απελευθέρωσης των κρατουμένων ήταν συγκλονιστικές. Αντιγράφουμε την περιγραφή τουΤζον Ντόνισον, δημοσιογράφου του BBC:

 Τους στοιβάζοουν στα λεωφορεία που μπαίνουν ένα ένα στις πύλες της φυλακή, κάτω από αφόρητο ήλιο και θερμοκρασία 40 βαθμών. Κάποιοι κρεμιούνται από τα παράθυρα των λεωφορείων φωνάζοντας "Λευτεριά στην Παλαιστίνη". Οι περισσότεροι κατευθύνονται απευθείας στο αεροδρόμιο του Τελ Αβίβ από όπου και θα απελαθούν. Σε κανέναν δεν επιτρέπεται να μιλήσει με Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, επί ισραηλινού εδάφους». 

Σύμφωνα με τις αρχές του Ισραήλ, ο αριθμός των ατόμων που θα απελαθούν ανέρχεται στους 682.

• Οι 380 από αυτούς είναι Τούρκοι. Οι υπόλοιποι προέρχονται από 30 διαφορετικές χώρες
• Σαρανταπέντε έφυγαν από το Ισραήλ την Τρίτη, 124 είχαν φύγει έως το απόγευμα της Τετάρτης.
• Τουλάχιστον δέκα ήταν οι νεκροί της ισραηλινής επιχείρησης, εκ των οποίων τέσσερις Τούρκοι
• Αγνωστος αριθμός ανθρώπων τραυματίστηκε

Διεθνής έρευνα για το αιματηρό ρεσάλτο

Την συγκρότηση διεθνούς αποστολής έρευνας για την αιματηρή ισραηλινή στρατιωτική επέμβαση στη ανθρωπιστική νηοπομπή για τη Γάζα, αποφάσισε το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Το ψήφισμα, που προβλέπει την αποστολή «διεθνούς αποστολής για τη διερεύνηση του διεθνούς δικαίου» ενέκριναν 32 από τα 47 μέλη του Συμβουλίου, ενώ τρεις χώρες δήλωσαν αντίθετες, ανάμεσά τους και οι ΗΠΑ. Η Γαλλία και η Βρετανία απείχαν της ψηφοφορίας.

www.ethnos.gr 

Κραυγή αγωνίας από τις φυλακές Μπερσέβα..

«Είμαστε όλοι καλά, αλλά είμαστε στη φυλακή. Είμαι δυνατή. Θέλω να μιλήσεις με τη μητέρα μου, τον άντρα μου και τα αδέρφια μου» ήταν τα λίγα λόγια που πρόλαβε να πει η συντάκτρια του «Εθνους» προτού οι Ισραηλινοί κόψουν τη σύνδεση...

Η φωνή που μιλούσε αγγλικά στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν οικεία. Η Μαρία Ψαρά κατάφερε αργά χθες το βράδυ να επικοινωνήσει με το «Εθνος», καθώς της δόθηκε η δυνατότητα από τους Ισραηλινούς να επικοινωνήσει για λίγα έστω δευτερόλεπτα με τον έξω κόσμο κάνοντας μία και μοναδική κλήση. Ηταν μια κραυγή αγωνίας από τις φυλακές Μπερσέβα.

Η Μαρία επέλεξε να επικοινωνήσει με την αρχισυνταξία του «Εθνους της Κυριακής» για να ενημερώσει ότι «I am to the jail» (Είμαι φυλακισμένη). Αμέσως διευκρίνισε ότι της επιτρέπεται να μιλά μόνο στα αγγλικά, πράγμα το οποίο ήταν υποχρεωμένος να κάνει και ο συνομιλητής της. Κάποια στιγμή, όταν προσπαθήσαμε να της μιλήσουμε ελληνικά, η τηλεφωνική σύνδεση διακοπτόταν και έδειχνε ότι η γραμμή ήταν έτοιμη να πέσει. Στα ελάχιστα δευτερόλεπτα πρόλαβε να μας πει ότι είναι καλά στην υγεία της: «Είμαι καλά. Είμαι εντάξει. Είμαστε όλοι καλά, αλλά είμαστε στη φυλακή. Είμαι δυνατή. Θέλω να μιλήσεις με τη μητέρα μου, με τον άντρα μου και τα αδέρφια μου».

Της μεταφέραμε ότι είμαστε όλοι στο πλευρό της και ότι η ελληνική κυβέρνηση παλεύει για να απελευθερωθούν άμεσα η ίδια και όλοι οι Ελληνες κρατούμενοι. Η απάντηση που πρόλαβε να μας δώσει ήταν: «Το ξέρω. Σήμερα μας είδε ο πρέσβης μας...», η γραμμή έπεσε.

Η μόνη πληροφόρηση που είχαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή για τη Μαρία ήταν έμμεση από τους ακτιβιστές - συνεπιβαίνοντές της που επέστρεψαν χτες.

«Απορώ με το κουράγιο της», λέει ο Θάνος Πετρογιάννης. «Η Μαρία ελάχιστα ξάπλωσε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού. Ετρεχε διαρκώς πάνω στο καράβι να ρωτήσει, να μάθει. Είχε γίνει φίλη με όλους, ήταν διαρκώς έξω καρδιά. Κι εμείς κάναμε παρέα, ήμασταν πολύ κοντά. Κάποια στιγμή στην Κύπρο που συναντήθηκαν όλα τα πλοία της αποστολής, ορισμένοι δημοσιογράφοι άλλαξαν πλοίο για να έχουν εικόνα και από τα άλλα. Ετσι η Μαρία πέρασε από τη «Σφενδόνη» στην «Ελεύθερη Μεσόγειο»».

Εκεί ήταν όταν έγινε η ισραηλινή στρατιωτική επέμβαση, όπου την είδε ο Αρης Παπαδοκωστόπουλος. «Δεν την πειράξανε τη Μαρία», μας καθησύχασε. «Ηταν ψύχραιμη. Τους έδειξε τη δημοσιογραφική της ταυτότητα αλλά εκείνοι δεν τη δέχονταν. Είδα που της πήρανε την κάμερα. Δεν είχε καμιά διαφορετική αντιμετώπιση από εκείνους κανείς, δημοσιογράφος ή άλλος. Ούτε ο Σουηδός βουλευτής, ούτε ο Αμερικανός διπλωμάτης που συμμετείχαν στην αποστολή. Τη Μαρία την είδα τελευταία φορά στο λιμάνι. Είχαν πολλές τέντες εκεί που έμπαινε ο κόσμος. Την είδα τη Μαρία από μακριά. Ηταν καλά».

Το ίδιο επιβεβαιώνει και ο Μιχάλης Γρηγορόπουλος, λέγοντας ότι γενικότερα απέναντι στις γυναίκες η συμπεριφορά των Ισραηλινών ήταν πιο ανθρώπινη.

Αγωνία
Ωστόσο, η αγωνία των δικών της ανθρώπων δεν μειώνεται παρά τις διαβεβαιώσεις, αφού δεν έχουν ακόμα ακούσει τη φωνή της.

«Η αγωνία μας είναι πάρα πολύ μεγάλη από χτες που μάθαμε όσα συνέβησαν. Είμαστε όλη η οικογένεια πάνω από ένα τηλέφωνο προσπαθώντας μόνιμα και με τη βοήθεια φίλων να μάθουμε κάτι νεότερο.

Το υπουργείο μας ενημέρωσε ότι είναι καλά. Εμείς προσπαθούμε να μάθουμε ό,τι περισσότερο μπορούμε. Ελπίζω να γυρίσει η Μαρία και όλη η ελληνική αποστολή γρήγορα πίσω υγιής», λέει ο Αντώνης Ψαράς, αδερφός της Μαρίας, εκφράζοντας ταυτόχρονα την περηφάνια του για την αδερφή του: «Η Μαρία είναι δυνατός χαρακτήρας, πιστεύει στην ελευθερία των ανθρώπων, έχει ιδανικά και τα εκφράζει με όποιον τρόπο μπορεί και αν χρειάζεται ακόμη και με κίνδυνο της ζωής της».

Σύμφωνα με ισραηλινές πηγές, οι δημοσιογράφοι κρατούνται σε διαφορετικό χώρο από τους υπόλοιπους αιχμαλώτους. Πρόκειται για 80 εκπροσώπους μέσων μαζικής ενημέρωσης από τη Γερμανία, τη Σουηδία, την Τσεχία, τη Βουλγαρία, την Ιταλία, όπως επίσης και Αραβες δημοσιογράφους του «Αλ Τζαζίρα».

Συνάντηση με τις Ελληνίδες κρατούμενες

Συνάντηση με τις Ελληνίδες κρατούμενες του Στολίσκου της Ελευθερίας, Μαρία Ψαρά, Αικατερίνη Θεοχαράτου, Αφροδίτη Τσαβάλου, Αικατερίνη Κιτίδη και Δήμητρα Κυρίλλου, πραγματοποίησε χθες η Ισραηλινή δικηγόρος και γνωστή ακτιβίστρια Λέα Τσεμέλ.

Σύμφωνα με την ακτιβίστρια, οι Ελληνίδες είναι καλά στην υγεία τους, ωστόσο οι ισραηλινές αρχές δεν επέτρεψαν επαφή με δικηγόρο στους άντρες κρατούμενους.

Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων
Επιστολή - καταπέλτης στο Τελ Αβίβ για τις συλλήψεις

Επιστολή προς την ισραηλινή κυβέρνηση απηύθυνε η Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων (ΔΟΔ) θέτοντάς την ενώπιον των ευθυνών της για την ασφάλεια των δημοσιογράφων που επέβαιναν σε πλοία της νηοπομπής αλληλεγγύης προς τη Γάζα, ενώ ζήτησε από την ισραηλινή Ενωση Συντακτών, μέλος της Ομοσπονδίας, να διαχειριστεί το θέμα.

Σε δήλωσή του ο πρόεδρος της ΔΟΔ, Τζιμ Μπουμέλα, σημείωσε: «Συντασσόμαστε με την ΕE στο αίτημα για πλήρη έρευνα, οπωσδήποτε ανεξάρτητη ώστε να είναι αξιόπιστη. Καταδικάζουμε κάθε απόπειρα των ισραηλινών αρχών να σταματήσουν ή να λογοκρίνουν τη σχετική ενημέρωση, εμποδίζοντας τους δημοσιογράφους να περιγράψουν με ακρίβεια τι συμβαίνει».

Σύμφωνα με τη ΔΟΔ, 20 δημοσιογράφοι και εργαζόμενοι στην Ενημέρωση από διάφορες χώρες, επέβαιναν στα πλοία όταν έγινε η επίθεση, ενώ ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας, Αϊνταν Γουάιτ, γνωστοποίησε πως σκοπεύει να θέσει το συγκεκριμένο ζήτημα σε έκτακτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ, που πραγματοποιείται σήμερα στη Γενεύη.

Η ΠΟΕΣΥ
Άμεση απελευθέρωση της Μαρίας και των άλλων δύο Ελλήνων δημοσιογράφων, που βρίσκονται στα χέρια τον Ισραηλινών, ζητεί η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών (Π.Ο.Ε.ΣΥ.), εκφράζοντας παράλληλα την οργή της για την αιματηρή επίθεση ενάντια στον στόλο αλληλεγγύης προς τη Γάζα.

Η ΠΟΕΣΥ αναφέρεται στους τρεις δημοσιογράφους που βρίσκονταν στην ελληνική αποστολή, τη Μαρία Ψαρά από το «Εθνος», τον Αρη Χατζηστεφάνου από τον ΣΚΑΪ και την Κατερίνα Κιτίδη από το TVXS και ζητεί άμεση απελευθέρωση και ανεμπόδιστη επιστροφή στα σπίτια τους. Η ΠΟΕΣΥ τονίζει, επίσης, ότι είναι ανάγκη να επιβληθούν κυρώσεις στο Ισραήλ και να τερματιστεί ο αποκλεισμός της Γάζας.

I am Israel..

Gaza, We Are Coming..

Τον Αύγουστο του 2008, δύο ελληνικά ψαροκάικα έσπασαν για πρώτη φορά μετά από 41 χρόνια το ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας, που έχει επιβάλλει παράνομα το κράτος του Ισραήλ.
Το «Γάζα Ερχόμαστε», καταγράφει αυτό το μοναδικό και ριψοκίνδυνο ταξίδι.
Mιλάει ο Βαγγέλης Πισσιας που γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια...

«Ανεβαίνουν στο πλοίο με γάντζους»...

«Ανεβαίνουν στο πλοίο με γάντζους, είμαστε υπό σύλληψη». Αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις του Τάκη Πολίτη, καθηγητή του Πανεπιστήμιου Θεσσαλίας και μέλους της ανθρωπιστικής αποστολής στη Γάζα, λίγο πριν διακοπεί η σύνδεσή του με την Ελλάδα. 

 

Η συντάκτρια του «Εθνους» Μαρία Ψαρά στο πλοίο «Σφενδόνη» λίγο πριν αναχωρήσει από τον Πειραιά...
Η ώρα ήταν 5.45 το πρωί. Λίγα δευτερόλεπτα νωρίτερα, σε σύντομη επικοινωνία του με την             Πρωτοβουλία «Ενα καράβι για τη Γάζα», ενημέρωνε ότι ισραηλινές τορπιλάκατοι είχαν πλευρίσει το   ελληνικό φορτηγό «Ελεύθερη Μεσόγειος» και Ισραηλινοί κομάντος ανέβαιναν στο καράβι, στο οποίο επέβαινε και ο ίδιος. Στην επικοινωνία που είχαν οι επιβαίνοντες με τον θάλαμο του Λιμενικού Σώματος στον Πειραιά έγινε λόγος για επέμβαση των κομάντος με τσεκούρια και άλλα αιχμηρά αντικείμενα.

Η «ψυχή» της αποστολής Β. Πισσίας.

«Στις 4.50 το πρωί είχαμε επικοινωνία με το ελληνικό πλοίο «Ελεύθερη Μεσόγειος» μέσω δορυφορικού τηλεφώνου. Οι Ελληνες επικεφαλής μάς είπαν ότι έγινε επίθεση με πραγματικά πυρά εναντίον των δύο επιβατικών πλοίων, του ελληνικού «Σφενδόνη» και του τουρκικού «Mavi Marmara» με ελικόπτερα και φουσκωτά», αναφέρουν οι υπεύθυνοι της Πρωτοβουλίας. Ο Δημήτρης Πλειώνης, μέλος της αποστολής στη Γάζα, βρισκόταν τη στιγμή εκείνη στο Mavi Marmara.
Λίγο πριν από την επίθεση έστειλε e-mail στην οικογένειά του: «Εδώ και μιάμιση ώρα έχουν αρχίσει οι απειλές του ισραηλινού ναυτικού. Απευθύνονται σε κάθε πλοίο ξεχωριστά και το καλούν να αλλάξει πορεία, γιατί κατευθύνεται σε πολεμική ζώνη και θα φέρει όλες τις συνέπειες των πράξεών του, θέτοντας σε κίνδυνο το πλοίο και τους επιβάτες του. Μας ενημερώνουν ότι έχουν δικαίωμα να ανέβουν στο πλοίο μας.
Στο Mavi Marmara έχουν μοιράσει σωσίβια σε όλους και χτενίζουν τη γύρω περιοχή με προβολείς. Τα ισραηλινά πλοία είναι σε απόσταση 2-3 μιλίων, εμείς βρισκόμαστε στα 70 μίλια από τη Γάζα. Γρηγορείτε!», έγραφε.

Δεν υπάκουσε...
Στη συνέχεια τα δύο πλοία καταλαμβάνονται. «Το Ελεύθερη Μεσόγειος αρνείται να υπακούσει τις εντολές του Ισραηλινού Ναυτικού και συνεχίζει τον πλου του για τη Γάζα», περιγράφουν οι υπεύθυνοι του «Ενα καράβι για τη Γάζα», υπογραμμίζοντας ότι η επίθεση έγινε σε διεθνή ύδατα μακριά από την ακτή εκτός ζώνης αυξημένης ευθύνης. «Οι επιβαίνοντες του πλοίου Ελεύθερη Μεσόγειος ζητούν από το υπουργείο Εξωτερικών και τον θάλαμο επιχειρήσεων να επικοινωνήσουν μαζί τους στο δορυφορικό τηλέφωνο 00881631847511 και περιμένουν οδηγίες από τη ελληνική κυβέρνηση. Επισημαίνουν ότι πλέουν σε διεθνή ύδατα και ότι παραβιάζεται κατάφωρα το διεθνές δίκαιο».
Χαρακτηριστική ως προς αυτό είναι η αναφορά του Βαγγέλη Πισσία, μέλους της αποστολής, ο οποίος την ώρα της επίθεσης δήλωνε σε τηλεοπτικό σταθμό: «Οι ισραηλινές δυνάμεις μάς ζητάνε να παραδοθούμε. Δεν παραδινόμαστε! Πλέουμε σε διεθνή χωρικά ύδατα! Περιμένουμε εντολές από την ελληνική κυβέρνηση για το αν πρέπει να παραδώσουμε πλοίο με ελληνική σημαία στο Ισραήλ! Αυτή είναι η θέση μας, περιμένουμε εντολή από την ελληνική κυβέρνηση».
Στις 5.30 το πρωί η Πρωτοβουλία «Ενα καράβι για τη Γάζα» ήρθε σε επικοινωνία με το πλοίο «Ελεύθερη Μεσόγειος» μέσω δορυφορικού τηλεφώνου και έμαθε ότι στα πλοία που κατελήφθησαν υπάρχουν Ελληνες υπήκοοι οι οποίοι έχουν συλληφθεί και κακοποιηθεί. Λίγα λεπτά αργότερα η σύνδεση διεκόπη.
Κατόπιν αυτών των εξελίξεων, το «Ενα Καράβι για τη Γάζα», το οποίο είναι μέλος του διεθνούς φορέα Free Gaza, ζητεί από την ελληνική κυβέρνηση να κλείσει την Ισραηλινή Πρεσβεία, καταγγέλλοντας «το κράτος- τρομοκράτη Ισραήλ για μια ακόμη πράξη διεθνούς πειρατείας ενάντια σε πολίτες από τουλάχιστον 50 χώρες που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια στην πολιορκημένη Γάζα».
Παράλληλα, καλεί την κυβέρνηση να ενεργήσει για την άμεση απελευθέρωση όλων των αιχμαλώτων και την επιστροφή των σκαφών του Στόλου της Ελευθερίας, να σταματήσει τις ελληνοϊσραηλινές ασκήσεις και να διακόψει κάθε σχέση με το κράτος του Ισραήλ.
13 υπό κράτηση - 3 προς απέλαση

Τα ονόματα των 34 Ελλήνων
Πολυάριθμη ήταν η ελληνική αποστολή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα. Μέχρι αργά χθες το βράδυ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ανταποκριτή της ΝΕΤ στο Ισραήλ, Πάνου Χαρίτου, είχαν ταυτοποιηθεί 32 από τους 34 Ελληνες, τα ονόματα των οποίων δόθηκαν από την οργάνωση «Ελευθερώστε τη Γάζα» (Free Gaza Movement). Από αυτούς επρόκειτο, σύμφωνα με την ίδια πηγή, να απελαθούν οι 3, ενώ 13 επρόκειτο να προσφύγουν στα δικαστήρια και βρίσκονται υπό κράτηση. Αναλυτικά η λίστα με τους Ελληνες συμμετέχοντες στον «Στόλο της Ελευθερίας» έχει ως εξής:

ΦΟΡΤΗΓΟ «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ»

Πλήρωμα:

• 1. Στυλιανάκης Ζαχαρίας
• 2. Κληρονόμος Εμμανουήλ
• 3. Χρυσοχοΐδης Νεκτάριος
• 4. Μισεμικές Γεώργιος
• 5. Γρηγορόπουλος Μιχαήλ
• 6. Μπόλος Νικόλαος

Επιβάτες:

• 7. Γασπαράτου Ευγενία
• 8. Θεοχαροπούλου Αικατερίνη
• 9. Καρατζάς Γεώργιος
• 10. Καρυπίδης Ιωάννης
• 11. Κοσματόπουλος Νικόλαος
• 12. Λάμπρου Ηλίας
• 13. Μαθιουλάκης Εμμανουήλ
• 14. Μουστάκας Ανδρέας-Μάριος
• 15. Παπαδοκωστόπουλος Αριστείδης
• 16. Πισσίας Ευάγγελος
• 17. Πολίτης Παναγιώτης
• 18. Συγγελάκης Πουάνθης
• 19. Τζιούμπας Αθανάσιος
• 20. Τικτόπουλος Μιχαήλ-Αχιλλεύς
• 21. Ψαρά Μαρία

ΕΠΙΒΑΤΗΓΟ «ΣΦΕΝΔΟΝΗ»

Πλήρωμα:

• 22. Μπούκας Θεόδωρος
• 23. Παπακινός Πέτρος
• 24. Παπαδημητρίου Απόστολος
• 25. Αυγήρης Σπυρίδων

Επιβάτες:

• 26. Βαλκάνος Νικόλαος
• 27. Γελάλης Δημήτριος
• 28. Κιτίδη Αικατερίνη
• 29. Κυρίλλου Δήμητρα
• 30. Λιερός Γεώργιος
• 31. Τραβάλου Αφροδίτη
• 32. Τσιγαρίδας Χρήστος

ΕΠΙΒΑΤΗΓΟ «MAVI MARMARA»
Επιβάτες:

• 33. Πλειώνης Δημήτριος
• 34. Χατζηστεφάνου Αριστ.-Κυριάκος

Η ΜΑΡΙΑ ΨΑΡΑ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΕ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ

Συντάκτρια του «Εθνους» έζησε το μακελειό
Ενας δικός μας άνθρωπος, η δημοσιογράφος του «Εθνους της Κυριακής» Μαρία Ψαρά, συμμετέχει στην ανθρωπιστική αποστολή που χτυπήθηκε από τους Ισραηλινούς. Η Μαρία είχε ξεκινήσει την περασμένη Τρίτη από τον Πειραιά με το πλοίο «Σφενδόνη», ενώ την Κυριακή το μεσημέρι επιβιβάστηκε στο «Ελεύθερη Μεσόγειος», ώστε να έχει ολοκληρωμένη εικόνα της αποστολής.
Την περασμένη Κυριακή, σε δισέλιδο ρεπορτάζ της στο «Εθνος» με τίτλο «Πολυεθνικός στόλος της ελευθερίας», είχε παρουσιάσει ξένους και Ελληνες ακτιβιστές που επέβαιναν στα καράβια της ανθρωπιάς.
Μεταξύ άλλων είχε μιλήσει με τον Θοδωρή Μπούκα, τον καπετάνιο της «Σφενδόνης», ο οποίος είχε δει μια ταινία για τη Ρέιτσελ Κόρι, την ακτιβίστρια που είχε χάσει τη ζωή της στη Γάζα, και αποφάσισε να συμμετάσχει. «Τόσα χρόνια δεν έχω χάσει ποτέ τον προορισμό. Ελπίζω να μη... σπάσει το σερί», είχε πει στη Μαρία προσθέτοντας: «Στη μάνα μου δεν το είπα για να μην ανησυχεί... Η γυναίκα μου με υποστηρίζει σε όλα, ενώ ο 15χρονος γιος μου με παρακολουθεί μέσω του "ψηφιακού καραβιού"».
Λίγες ημέρες νωρίτερα, σε ρεπορτάζ της 16ης Μαΐου, η Μαρία Ψαρά είχε συνομιλήσει και με την ψυχή της αποστολής, τον συντονιστή Βαγγέλη Πισσία, ο οποίος της είχε πει:
«Ο καθένας από εμάς έχει διαφορετικούς προσωπικούς, συναισθηματικούς και πολιτικούς λόγους για τους οποίους συμμετέχει στην αποστολή. Αλλά όλοι μας έχουμε έναν κοινό λόγο: οι άνθρωποι εκεί, με την αντίσταση που προβάλλουν αλλά και με την αγκαλιά που ανοίγουν όταν φτάνεις, γεμίζουν την καρδιά σου και σε κάνουν να πιστεύεις ότι παρά τη βιαιότητα των καιρών, που εκπορεύεται από τους ισχυρούς της γης, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι».
Στο μεταξύ το μεσημέρι της Παρασκευής δημοσιογράφοι που συμμετέχουν στην ανθρωπιστική αποστολή είχαν εκδώσει την ακόλουθη ανακοίνωση: «Εμείς η διεθνής ομάδα δημοσιογράφων που επιβαίνουμε στο πλοίο «Σφενδόνη» του στόλου της ελευθερίας με κατεύθυνση τη Γάζα θεωρούμε οποιαδήποτε επίθεση του Ισραήλ εναντίον μας ως έγκλημα και σοβαρή παραβίαση ελευθερίας του Τύπου. Είμαστε εδώ για να εκπληρώσουμε το δημοσιογραφικό μας καθήκον, ακολουθώντας τη διεθνή αποστολή στην πολιορκημένη Γάζα».

ΑΚΤΙΒΙΣΤΕΣ
Γνώριζαν τους κινδύνους
Eχοντας πλήρη επίγνωση των κινδύνων που απέρρεαν από τη συμμετοχή τους στον «Στόλο της Ελευθερίας» ταξίδεψαν οι ακτιβιστές για τη Γάζα. Τα μέλη της αποστολής είχαν λάβει μέρος σε υποχρεωτικό σεμινάριο προσανατολισμού και εκπαίδευσης και είχαν υπογράψει πριν από το ταξίδι έγγραφο, με το οποίο δήλωναν ότι κατανοούν τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η προσωπική τους ασφάλεια, ότι γνωρίζουν πως είναι πιθανό να εκτεθούν σε απευθείας επίθεση, σύλληψη ή παρατεταμένη παραμονή στα πλοία και αποδέχονταν την πλήρη ευθύνη για όσα έμελλε να συμβούν...

www.ethnos.gr

Ανακοίνωση συντακτών "Έθνους" και "Έθνους της Κυριακής"

Ανακοίνωση με αφορμή τη σύλληψη της Μαρίας Ψαρά και των άλλων 80 δημοσιογράφων απο το κράτος του Ισραήλ 

Η πρώτη ενέργεια των απολυταρχικών καθεστώτων είναι να φιμώσουν την πληροφόρηση, για να φιμώσουν την ενημέρωση. Αυτό ακριβώς έγινε και χθες όταν Ισραηλινές δυνάμεις επιτέθηκαν στη νηοπομπή η οποία επρόκειτο να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στον μαρτυρικό λαό των Παλαιστίνιων που ζουν κάτω από απαράδεκτες συνθήκες στη Γάζα. Αποκλείοντας την επικοινωνία με όσους επέβαιναν στα πλοία για τη Γάζα, το κράτος του Ισραήλ απέκλεισε, στην πραγματικότητα, την ενημέρωση. Για να μη δει και μάθει ο πλανήτης από πρώτο χέρι την αλήθεια. Και τις εγκληματικές ευθύνες τους.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Στα καράβια που μετέφεραν ανθρωπιστική βοήθεια για τη Γάζα, ήταν 80 (σύμφωνα με πληροφορίες) συνάδελφοί μας από όλο τον κόσμο. Ανάμεσά τους η «δικιά μας» Μαρία Ψαρά, ο Άρης Χατζηστεφάνου από το Σκάι και η Κατερίνα Κιτίδη από το TVXS.  Οι οικογένειές τους, οι εφημερίδες τους, οι άνθρωποί τους έχουν χάσει κάθε επαφή με αυτούς- όπως συμβαίνει και με όλους τους επιβάτες. Με μια μικρή αλλά ουσιαστική διαφορά: οι συνάδελφοί μας, αν και συμμετείχαν με όλη τους την καρδιά, βρίσκονταν εκεί καλύπτοντας δημοσιογραφικά το θέμα. 

Τους συνέλαβαν παράνομα σε διεθνή ύδατα, τους φυλάκισαν, θα τους δικάσουν ή θα τους απελάσουν. Προσβάλλοντας κατάφωρα το δικαίωμα της ελευθεροτυπίας, οι αρχές του Ισραήλ παρανομούν διπλά: κρατούν αιχμαλώτους ανθρώπους που εκπλήρωναν το δημοσιογραφικό τους καθήκον. Διαμαρτυρόμαστε με όλη τη δύναμη της φωνής μας και ζητούμε την άμεση απελευθέρωση όλων, και κυρίως των συναδέλφων μας.

Η ελευθερία του Τύπου εξαρτάται και από εμάς.

ΟΙ ΣΥΝΤΑΚΤΕΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Τα διεθνή ΜΜΕ για την ισραηλινή επέμβαση..

H ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της νηοπομπής που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στη Λωρίδα της Γάζας, ποια ήταν ακριβώς τα γεγονότα και ποιες οι επιπτώσεις τους, βρίσκονται ανάμεσα στα πρώτα θέματα των διεθνών ΜΜΕ.
«Ο μεγάλος αριθμός θανάτων στην ισραηλινή αναχαίτιση της νηοπομπής οδήγησε σε αναπόφευκτες διπλωματικές παρενέργειες για το Ισραήλ… Ίσως η πιο καταστροφική συνέπεια θα έχει γίνει στις διπλωματικές σχέσεις του Ισραήλ με την Τουρκία. Πέρα από τις δημόσιες αντεγκλήσεις, οι στρατιωτικοί επαγγελματίες παντού θα θέλουν να καταλάβουν πώς οι Ισραηλινοί κομάντος δεν κατάφεραν να αναλάβουν τον έλεγχο χωρίς την εκτεταμένη, κατά τα φαινόμενα, χρήση πραγματικών πυρών», σχολιάζει στη ιστοσελίδα του το BBC.
Το πλήγμα στις σχέσεις Ισραήλ-Τουρκίας απασχολεί δημοσίευμα στην ιστοσελίδα του CNN. «Για χρόνια, η Τουρκία ήταν ο μεγαλύτερος σύμμαχος του Ισραήλ σε μία περιοχή όπου δεν έχει και πολλούς άλλους φίλους. Τώρα η σχέση απειλείται, προκαλώντας σημαντικό διπλωματικό πονοκέφαλο στις ΗΠΑ. Και οι δύο χώρες είναι στρατηγικοί σύμμαχοι των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή», επισημαίνεται.
Ένας από τους δημοσιογράφους του αραβικού δικτύου Al Jazeera που βρισκόταν στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara, όπου σημειώθηκαν οι συγκρούσεις, είπε ότι οι κομάντος άνοιξαν πυρ ακόμα και αφού οι επιβάτες είχαν υψώσει λευκή σημαία.
«Οι Ισραηλινοί επικοινωνιολόγοι έχουν αφηνιάσει, προσπαθώντας να κάνουν ό,τι μπορούν για να στρεβλώσουν το γεγονός, σαν να μην ήταν οι Ισραηλινοί κομάντος αυτοί που επιτέθηκαν αλλά σαν να προκλήθηκε η επίθεση από τους επιβαίνοντες», αναφέρεται στην ιστοσελίδα του δικτύου.
«Η αιματηρή επιχείρηση του Ισραήλ περιπλέκει τις προσπάθειες του προέδρου Ομπάμα να δώσει ώθηση στις ειρηνευτικές συνομιλίες και εισήγαγε μία ακόμα πηγή έντασης στην ήδη τεταμένη σχέση μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ», σχολιάζουν οι New York Times.
«Μετά από μήνες προσπαθειών να προσελκύσει προσοχή προς τη Γάζα, η επίθεση βοήθησε τη Χαμάς να εκτοξεύσει την πολιορκία της Γάζας στην κορυφή των διεθνών δελτίων ειδήσεων», γράφει ο Economist.
«Το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να αποτρέπει την λαθραία εισαγωγή όπλων στη Γάζα. Αλλα πολύ συχνά οι ενέργειές του είναι αντιπαραγωγικές», τονίζει κύριο άρθρο των Times. «Από την αρχή, η νηοπομπή πήγαινε γυρεύοντας… Ωστόσο, η κατάληψη των πλοίων, ο θάνατος τουλάχιστον δέκα ανθρώπων και η παγκόσμια καταδίκη των ενεργειών του Ισραήλ αποτελούν καταστροφή για την κυβέρνηση του Μπενιαμίν Νετανιάχου».
Για την τουρκική Hurriyet η ισραηλινή επιχείρηση θα είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο των τουρκο-ισραηλινών σχέσεων. Για την επίσης τουρκική Zaman, «οι τουρκο-ισραηλινές σχέσεις δεν θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες». Η εφημερίδα αναφέρει επίσης ότι οι τουρκικές αρχές αρνούνται τις καταγγελίες των Ισραηλινών ότι υπήρχαν όπλα στο τουρκικό πλοίο, καθώς οι επιβάτες είχαν υποβληθεί σε αυστηρό έλεγχο.

O ισραηλινός Τύπος
«Η ομάδα των ειδικών δυνάμεων του ισραηλινού στρατού εστάλη για να επιτελέσει μια αποστολή που ήταν καταδικασμένη σε αποτυχία...Σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς δεν έχουμε τον πρωθυπουργό, τον υπουργό Εξωτερικών, ούτε την κυβέρνηση, η οποία (σήμερα) στην πλειοψηφία της απαρτίζεται από άχρηστους και τιποτένιους, που χρειάζεται το Ισραήλ», γράφει η εφημερίδα Maariv.
«Παγίδα», είναι ο πρωτοσέλιδος τίτλος της Yediot Aharonot. Ενας από τους συντάκτες του κύριου άρθρου ζητεί την παραίτηση του υπουργού Αμυνας Εχούντ Μπαράκ, ο οποίος παρουσιάζεται ως ο κύριος υπεύθυνος της αποτυχίας της επιχείρησης.
Αλλος αρθρογράφος, ο Ναούμ Μπαρνεά, απαριθμεί όλα τα πολιτικά και στρατιωτικά σφάλματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης και συμπεραίνει ότι από αυτή βγαίνει ενισχυμένος ο άξονας Τουρκία-Ιράν-Συρία-Χαμάς.
Η Jerusalem Post, αγγλόφωνη εφημερίδα της δεξιάς, κάνει λόγο για «φιάσκο» και αναρωτιέται «για ποιόν λόγο ο ισραηλινός στρατός υποτίμησε σε τέτοιο βαθμό την εχθρική στάση εκείνων που ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει 'τρομοκράτες'», επισημαίνοντας ότι πολλοί από τους επιβαίνοντες στα πλοία δεν ήταν «ακτιβιστές της ειρήνης» σε ανθρωπιστική αποστολή
Η εφημερίδα της αντιπολίτευσης Haaretz κάνει λόγο για «φιάσκο στη μέση της θάλασσας», ενώ στην ανάλυση που υπογράφει ο Γιόσι Σαρίντ, πρώην βουλευτής της ισραηλινής αριστεράς, βάζει τον τίτλο «Επτά ηλίθιοι στο (ισραηλινό) συμβούλιο ασφαλείας».
Το κύριο άρθρο της εφημερίδας φέρει τον τίτλο «Το τίμημα μιας εσφαλμένης πολιτικής» και αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι «όταν ένας τακτικός, καλά εξοπλισμένος και καλά εκπαιδευμένος στρατός μάχεται εναντίον ενός “στολίσκου ελευθερίας” πλοίων που μεταφέρουν πολίτες, τρόφιμα και φάρμακα, το αποτέλεσμα είναι προδιαγεγραμμένο – και δεν έχει σημασία που ο στόχος της αποτροπής της νηοπομπής να πλησιάσει τη Γάζα επετεύχθη».
«Η μόνη πιθανότητα να πεισθούν οι Ισραηλινοί και οι φίλοι μας στον κόσμο ότι το Ισραήλ λυπάται για την σύγκρουση αυτήν και το αποτέλεσμά της είναι η δημιουργία μιας κρατικής επιτροπής έρευνας για να προσδιορίσει ποιός πρέπει να πληρώσει διότι αποφάσισε την εφαρμογή αυτής της επικίνδυνης πολιτικής», καταλήγει το δημοσίευμα.

O αραβικός Τύπος
Ο αραβικός Τύπος εκφράζει οργή για το περιστατικό, ζητώντας την επιβολή διεθνών κυρώσεων σε βάρος του Ισραήλ το οποίο κατηγορεί ότι διέπραξε «έγκλημα πολέμου».
«Το Ισραήλ δολοφονεί το στολίσκο της ελευθερίας και ο κόσμος εξεγείρεται», είναι ο τίτλος της παναραβικής εφημερίδας αλ Χάγιατ, η οποία προσθέτει ότι η συμπεριφορά του Ισραήλ "είναι εκείνη ενός δολοφόνου που διαφεύγει επί μακρόν κάθε τιμωρία, κάτι που του άνοιξε την όρεξη να σκοτώσει".
Οι αιγυπτιακές εφημερίδες αλ Ακμπαρ (κυβερνητική), αλ Ντόστουρ (ανεξάρτητη) και η αλ Ουάφντ (της αντιπολίτευσης) χαρακτηρίζουν στο σύνολό τους «σφαγή» την ισραηλινή επίθεση. «Το αίμα της ελευθερίας τρέχει στη Μεσόγειο», είναι ο τίτλος της ανεξάρτητης εφημερίδας αλ Μάσρι αλ Γιομ.
Στο Λίβανο, η εφημερίδα Αν Νάχαρ (προσκείμενη στην κοινοβουλευτική πλειοψηφία που έχει την υποστήριξη της Ουάσινγκτον) φέρει τον τίτλο «Ο στολίσκος της ελευθερίας έπνιξε το Ισραήλ μέσα στο αίμα των Τούρκων». «Οι ήδη αποδυναμωμένες ισραηλινο-τουρκικές σχέσεις έχουν φθάσει σε σημείο μη επιστροφής», προσθέτει η εφημερίδα.
«Η κυβέρνηση Ομπάμα δικαιολογεί το ισραηλινό έγκλημα, την αιματοβαμμένη ελευθερία» καταγγέλλει η Αλ Ακμπαρ (προσκείμενη στον υπό τη σιιτική Χεζμπολάχ συνασπισμό) εκτιμώντας ότι «η σφαγή τα χαράματα θα είναι καμπή στις σχέσεις μεταξύ 'Αγκυρας και Τελ Αβίβ».
Στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, η εφημερίδα αλ Χαλίζ φέρει τον τίτλο «το Ισραήλ δολοφονεί την ελευθερία στην ανοικτή θάλασσα’ και καταγγέλλει «ένα έγκλημα πολέμου κατά της ανθρωπότητας που διέπραξε μια συμμορία».
«Τρομοκρατία του εβραϊκού κράτους εναντίον του στολίσκου της ελευθερίας», είναι ο τίτλος της αλ-Μπαγιάν του Ντουμπάι. «Μέχρι πότε τα Ηνωμένα Έθνη θα δέχονται την παραβίαση των διεθνών κανόνων και θα κλείνουν τα μάτια μπροστά στα εγκλήματα πολέμου;» γράφει.
«Η ελευθερία δέχτηκε επίθεση», είναι ο τίτλος της Γκαλφ Νιους των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, ένας δημοσιογράφος της οποίας επέβαινε στη νηοπομπή. «Επί τουλάχιστον έξι δεκαετίες, το Ισραήλ διαπράττει σφαγές και δεν τιμωρείται. Είναι καιρός ο κόσμος να πει στην τρομοκρατική κυβέρνηση του Ισραήλ ότι φτάνει πια».
Στη Σαουδική Αραβία η 'Αραμπ Νιους φέρει τον τίτλο «Φονικό στην ανοικτή θάλασσα. Το Ισραήλ έδειξε ξανά την αληθινή μορφή του στον κόσμο, με τη φονική του πειρατεία στα διεθνή ύδατα».
«Ο κόσμος είναι συγκλονισμένος», γράφει η σαουδαραβική εφημερίδα αλ Ριάντ, ενώ η Οκάζ αναφέρει: «Αυτό που έκανε ο ισραηλινός στρατός στο στολίσκο της ελευθερίας αποδεικνύει για εκατομμυριοστή φορά ότι η οντότητα αυτή καθοδηγείται από μια οργάνωση εγκληματιών που δεν διστάζει να διαπράττει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Πηγή: Ναυτεμπορική