Διαβάζω στα ΝΕΑ ότι μια 16χρονη βρέθηκε στο χειρουργείο με σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα, λόγω των 4000 χιλιάδων sms που έστελνε το μήνα. Στοιχηματίζω ότι ο παραλήπτης ήταν έρωτας και θα το κερδίσω…
Διαβάζω επίσης στα ΝΕΑ ότι σύμφωνα με έρευνες, το Facebook ευθύνεται για την αύξηση των κρουσμάτων σύφιλης. Γνωρίζονται, επικοινωνούν, φαντασιώνονται, βρίσκονται, το κάνουν και αρρωσταίνουν. Δεν έχω facebook, δεν ξέρω πώς μπορεί να είναι, να πέφτεις πάνω σε κάποιον που δεν έχεις δει ποτέ, που δεν ξέρεις το ζωντανό του βλέμμα παρά μόνο αυτό της φωτογραφίας… και δεν ξέρω πώς γίνεται να ερωτεύεσαι κάποιον που δεν ξέρεις πώς ανεβάζει το φερμουάρ του μπουφάν του. Στ’ αλήθεια δεν ξέρω. Και δεν θέλω να σταθώ στο σεξ χωρίς προφυλάξεις, γιατί το θέμα μου σήμερα θέλω να είναι οι έρωτες και όχι η απροσεξία.
Ωστόσο δεν διαφωνώ ότι το να κοιτάς κάθε 5 (λεπτά εννοείται, όχι ώρες) την οθόνη του κινητού σου για το άσπρο φακελάκι, ή το να ανοιγοκλείνεις το e mail σου για να δεις τι λέει… είναι μια διαδικασία για πολλά καρδιοχτύπια. Έχω περάσει ώρες προσπαθώντας να ερμηνεύσω ακόμη και τα σημεία στίξης του. Γιατί έβαλε τελεία στο «τα λέμε το βράδυ» και όχι θαυμαστικό; Δεν χαίρεται που θα με δει; Και άλλα τέτοια καταπληκτικά.
Όμως η ζωή είναι εκεί έξω στους ήλιους. Όχι στo chat. Πάρε τηλέφωνο και πες «Πάμε;», και ας μην ξέρεις πού και για ποιο λόγο. Αν θες μίλα στον δρόμο, αν δεν θες μη μιλάς. Στρίψε το πηδάλιο όπως νομίζεις. Πρόσφατα κάποιος μου είπε ότι είναι χαζός με κάτι τέτοια, εννοώντας ότι δεν ξεχωρίζει πότε τον φλερτάρουν. Χαμογέλασα… Και έβαλα να ακούσω δυνατά αυτό το τραγούδι!
Διαβάζω επίσης στα ΝΕΑ ότι σύμφωνα με έρευνες, το Facebook ευθύνεται για την αύξηση των κρουσμάτων σύφιλης. Γνωρίζονται, επικοινωνούν, φαντασιώνονται, βρίσκονται, το κάνουν και αρρωσταίνουν. Δεν έχω facebook, δεν ξέρω πώς μπορεί να είναι, να πέφτεις πάνω σε κάποιον που δεν έχεις δει ποτέ, που δεν ξέρεις το ζωντανό του βλέμμα παρά μόνο αυτό της φωτογραφίας… και δεν ξέρω πώς γίνεται να ερωτεύεσαι κάποιον που δεν ξέρεις πώς ανεβάζει το φερμουάρ του μπουφάν του. Στ’ αλήθεια δεν ξέρω. Και δεν θέλω να σταθώ στο σεξ χωρίς προφυλάξεις, γιατί το θέμα μου σήμερα θέλω να είναι οι έρωτες και όχι η απροσεξία.
Ωστόσο δεν διαφωνώ ότι το να κοιτάς κάθε 5 (λεπτά εννοείται, όχι ώρες) την οθόνη του κινητού σου για το άσπρο φακελάκι, ή το να ανοιγοκλείνεις το e mail σου για να δεις τι λέει… είναι μια διαδικασία για πολλά καρδιοχτύπια. Έχω περάσει ώρες προσπαθώντας να ερμηνεύσω ακόμη και τα σημεία στίξης του. Γιατί έβαλε τελεία στο «τα λέμε το βράδυ» και όχι θαυμαστικό; Δεν χαίρεται που θα με δει; Και άλλα τέτοια καταπληκτικά.
Όμως η ζωή είναι εκεί έξω στους ήλιους. Όχι στo chat. Πάρε τηλέφωνο και πες «Πάμε;», και ας μην ξέρεις πού και για ποιο λόγο. Αν θες μίλα στον δρόμο, αν δεν θες μη μιλάς. Στρίψε το πηδάλιο όπως νομίζεις. Πρόσφατα κάποιος μου είπε ότι είναι χαζός με κάτι τέτοια, εννοώντας ότι δεν ξεχωρίζει πότε τον φλερτάρουν. Χαμογέλασα… Και έβαλα να ακούσω δυνατά αυτό το τραγούδι!
www.protagon.gr
No comments:
Post a Comment