Ήρθε η ώρα για βραβείο της «δημοσιογραφίας των πολιτών»;

Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να παραγνωρίσει τη σημασία που αποκτά τα τελευταία χρόνια η «δημοσιογραφία των πολιτών». Σε αρκετά από τα γεγονότα που σημάδεψαν το 2009, η παραδοσιακή δημοσιογραφία απλά παρακολουθούσε…

Η πρώτη φωτογραφία του αεροπλάνου που κατέπεσε στον ποταμό Χάντσον δημοσιοποιήθηκε πρώτα στο Twitter για να αναπαραχθεί αργότερα στα παραδοσιακά ΜΜΕ την ίδια στιγμή που η κάλυψη των μετεκλογικών επεισοδίων στο Ιράν ήταν σημείο αναφοράς για τον διεθνή Τύπο.
Σε άλλη περίπτωση, στη Βρετανία, οι χρήστες ανταποκρίθηκαν στην προσπάθεια του Guardian για διερεύνηση των βουλευτικών εξόδων μέσα από μια διαδικασία καταγραφής παραπόνων και καταγγελιών. Τόσο ο Guardian αλλά πολύ περισσότερο το CNN, με το iReport, έδινε μέσα από twitterfeeds και περιγραφές αυτοπτών μαρτύρων την κατάσταση που επικρατούσε τις πρώτες τραγικές στιγμές μετά τον καταστροφικό σεισμό της Αϊτής.
Σε γενικές γραμμές, δύο είναι οι κύριες προσεγγίσεις για τη χρήση και την αποτελεσματικότητα της «δημοσιογραφίας των πολιτών». Η πρώτη αναφέρεται στην ερευνητική δημοσιογραφία που μπορεί να γίνει σε ατομικό επίπεδο και η δεύτερη είναι η συγκέντρωση ή και η «φιλοξενία» πληροφοριών από οποιονδήποτε χρήστη είναι κοντά στο γεγονός.
Παρόλο που οι νέες μέθοδοι, με μια πρώτη ματιά, φαίνονται να στερούνται της κλασικής διασταύρωσης πληροφοριών ή της αξιοπιστίας των παραδοσιακών πηγών, ορισμένοι ειδησεογραφικοί όμιλοι όπως το CNN προσπαθούν να καλύψουν τέτοιου είδους κενά. Στη σχετική φόρμα υποβολής σχολίου ή πληροφορίας ο χρήστης καλείται να υποβάλει στοιχεία επικοινωνίας και τοποθεσίας ώστε οι συντάκτες να μπορούν να έρχονται σ΄επαφή και να ζητούν οποιεσδήποτε διευκρινίσεις.
Όπως χαρακτηριστικά λέει ο Νταν Γκίλμορ, συγγραφέας του βιβλίου «Εμείς τα media»: «Είναι πολύ πιθανό αρκετά από τα γεγονότα που αναδύονται από τις μαζικές ποσότητες tweets, φωτογραφιών και ταινιών στο YouTube, να είναι ψευδή. Ορισμένα ατομικά ‘κομμάτια’ μπορεί να μην έχουν ψήγμα αλήθειας, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε καμιά εικόνα. Το ‘μωσαϊκό’ μπορεί να είναι αλήθεια ακόμη και όταν ορισμένα πίξελ δεν είναι».
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από Guardian