Πορτρέτο..

Πορτρέτο

Με όλο το σεβασμό βλέπω

πως ακόμη και ο Γκαίτε

είχε ένα κοκέτικο φιογκάκι

στα παπούτσια του

Να ευθυμεί κάπως η σκέψη του

κατά το βάδην

προς το απλανές

όριο

Ποίημα της Αλεξάνδρας Πλαστήρα, αμετανόητης ποιήτριας. Το έγραψε, όπως καταλαβαίνω, σε κάποια στιγμή απόγνωσης, καθημερινής απλής απόγνωσης, απ' αυτές που, ενώ κατόπιν το συζητάς, το περιγράφεις και το αναλύεις στη Στοά Βιβλίου ή στο Μπενάκη ή στο Μέγαρο Μουσικής, μπορεί να βγάλεις μια απλούστατη ρυτίδα στο μέτωπο, και, όπως λέει η Αλεξάνδρα Πλαστήρα, «άλλο να θέλω να κάνω τέχνη και άλλο να κάνω τέχνη», κι αυτό δεν σημαίνει απλώς αποτέλεσμα αλλά κυρίως πρόθεση. (a propos το ρήμα «καταλαβαίνω» περίπου εξορίστηκε από το δημοσιογραφικό λεξιλόγιο. Κανείς δεν λέει πια «όπως καταλαβαίνετε». Ντρέπεται ή δεν του φαίνεται αρκετό. «Οπως αντιλαμβάνεστε» και δώσ' του «όπως αντιλαμβάνεστε», καθώς ωστόσο απλά.) Οπως λοιπόν «αντιλαμβάνεστε», ο Γκαίτε θα είχε προσθέσει κατά το βάδην προς το απλανές όριο και δεύτερο φιογκάκι στα παπούτσια του, να ευθυμεί κάπως η σκέψη του.
www.enet.gr